ایفای دین

سیاری از دوست خود به نام برومند، تقاضای 10 میلیون تومان قرض میکند.برومند که به همان میزان از ولیزاده طلبکار است، طی نامه ای از ولیزاده میخواهد که مبلغ مزبور را به سیاری بپردازد.اگر ولیزاده موافقت کند و مبلغ مزبور را به سیاری دهد.ماهیت عمل او چیست؟

1)قبول حواله 2)ایفای دین 3)انتقال طلب 4)تبدیل تعهد از طریق تبدیل متعهد له

.1در قرارداد حواله به توافق و اراده‌ی سه نفر نیاز است، در حالی که در این موضوع Tسیاری دخالتی در قرارداد نداشته است. حواله یک قرارداد تبعی است و به تبع وجود بدهی و دین به‌وجود می‌آید. پس اگر برومند  به سیاری  بدهکار نباشد و بدهی‌ای وجود نداشته باشد، چیزی وجود ندارد که به ولیزاده  منتقل شود و او بخواهد آن را بپردازد.

.2تبدیل تعهد به اعتبار تبدیل دائن زمانی رخ می‌دهد، که در صورت تجمیع سایر شرایط تبدیل رکن دائن تعهد سابق تغییر و دائن جدید جایگزین آن گردد. در حالی که در این مورد تغییر طلبکار صورت نمیگیرد و ولیزاده جایگزین برومند نمیشود.

3.در انتقال طلب، طلبکار حق و طلب خود را به دیگری انتقال میدهد که در این عمل حقوقی رضایت مدیون شرط تحقق آن نیست .در حالی که در این سوال طلبکار(آقای برومند) طلب خود را به آقای ولیزاده انتقال نداده که او جایگزین برومند شود و فقط دستور پرداخت آن را به رئوف داده است.

4.تفاوت انتقال طلب و تبدیل تعهد از طریق تبدیل دائن  صرفاً در سقوط تضمیمات تعهد است .

5 .پرداخت به غیر داین(در این مثال سیاری) اگر با اذن داین (طلبکار-برومند) باشد موجب برائت ذمه متعهد (ولیزاده ) خواهد شد و این امر نوعی از ایفای دین تلقی میشود. دین باید به شخص داین یا به کسی که از طرف او وکالت دارد، تأدیه گردد و یا به کسی که قانوناً حق قبض را دارد.بنابراین در  این حالت،مثل آن است که ولیزاده به طور غیر مستقیم دین خود را به طلبکار میپردازد.(ایفا دین)

گروه حقوقی یاز-وبلاگ حقوقی سیاری

civillawthesis.blog.ir